Project
Een fototentoonstelling met klank rond het Brussel van vandaag. De nadruk ligt op Brussel gezien door de ogen van haar inwoners. De rode draad doorheen de tentoonstelling is “LiNK”. De link tussen Brusselaars, de link tussen de beelden en de geluiden, de link tussen de opstelling van de foto’s,...
Formaat
De tentoonstelling Brusselink zal bestaan uit 12 panelen van 1m x 3m die naast elkaar in een grote ruimte worden opgesteld. Elk paneel zal bestaan uit een mozaïek van 91 foto’s. Per paneel is er een geluidsbron die gelinkt is aan de foto’s. De zintuigen van de bezoekers zullen op verschillende manieren geprikkeld worden. Bij het binnenkomen zal het lijken alsof de panelen kleurrijke golven voorstellen ondersteund door rumoerige stadsgeluiden. Wanneer de toeschouwer dichter bij komt daagt het hem dat de panelen bestaan uit een honderdtal afzonderlijke foto’s. In de klanken hoort hij verstaanbare stemmen en herkenbare stadsgeluiden. In een andere zaal zal er ook een 45 minuten durende projectie van de interessantste beelden en geluiden zijn.
In de tentoonstellingsruimte is de toeschouwer ontwerper van zijn eigen “stadsreportage”. Hij kiest zelf de onderwerpen en de lengte van zijn bezoek. In de projectieruimte krijg je mijn visie van de reportage met mijn eigen selectie.
Doel BRUSSELiNK
Het doel is de verschillende gemeenschappen van Brussel te tonen. Daarvoor ga ik op ontdekkingsreis in mijn eigen stad, waar ik heel veel mensen ontmoet. Ik hoop dat ik op deze manier de verscheidene gemeenschappen beter leer kennen en begrijpen. Ik wil ook de relatie (de link) tussen mens en stad tonen. Het is zeer belangrijk om te tonen dat de stad leeft; achter de muren van elk gebouw gebeurt er iets...
Om dit te doen ga ik mensen in hun dagelijks leven volgen: thuis, op het werk, in de bus, metro of tram, op feesten,... Tijdens interviews vertellen de inwoners van de stad over hun link met Brussel en vertellen zij over plaatsen die de stad voor hen bijzonder maken.
De inwoners van de stad staan dus centraal. Iedereen is eigenlijk gelijk; iedereen moet eten, slapen, viert feest, heeft een familie... Iedereen leeft in zijn omgeving.
Het is niet mijn bedoeling om een toeristische reuzenpostkaart van Brussel maken of om een reeks historische monumenten af te beelden noch om het cliché van de typische “Brusseleir” te bevestigen.
Filmfragment :